Nieuws
The only rule is that there are no rules
Positie: Santa Cruz, Tenerife
28:27:59N
16:14:38W
Met deze keiharde uitspraak kenmerkt Ollie onze zeilwedstrijd vanaf Cascais (Lissabon) naar Porto Santo (Madeira). Met de Duende en de Nutmeg gaan we de grotere en snellere schepen Walrus, Samba en Saeftinghe een dag vooruit. De Wedstrijd bezit 2 componenten, wie het er snelste is en wie de grootste vis heeft gevangen. Achteraf bepalen we wat het zwaarste weegt. Isa en Finn nemen het allemaal heel serieus en vragen regelmatig of we al een visje hebben gevangen.
Net uit de haven is het windstil, maar een stuk uit de kust weten we bijna niet meer wat ons overkomt. De Portugese Noord! Na al het motorsailen mogen we onze zeilvaardigheden wel weer eens opfrissen. Iedereen zet al snel het eerste rif. 's nachts zijn de toplichten van de Nutmeg en de Duende een baken voor ons. Verder is er veel scheepvaart, die puur op de radar varen en de oproepen met de marifoon onbeantwoord laten. Al hebben we formeel voorrang, dit zijn geen momenten om ons gelijk te halen. We veranderen onze koers om deze later weer bij te stellen.
Door de knobbelige zee wordt het een bumpy ride. Met golven vanuit twee kanten lijkt deze tocht meer op een ritje in een achtbaan, maar dan 480 mijl en 4 dagen lang. Intussen moet er ook nog worden gekookt. culinaire hoogtepunten zijn pita kaas en pizza in de oven, broodjes met ei, hamburger of knakworstjes. Gek genoeg waarderen de kinderen mijn opwarmkunsten enorm. Het contact met het Dorp op SSB en marifoon geeft informatie over de golven, de wind en de zeilvoering. Belangrijker nog is de sociale controle en steun via deze kanalen.
In Porto Santo worden we met finishtoeters en een warme omhelzing door de rest van het Dorp ontvangen. De winnaar Duende tracteert ons allen op de vers gevangen dorades, de Nutmeg voegt hier heerlijke chips en ratatouille aan toe. Voor de kinderen is het ook een eetfeest: lasagne en pannenkoeken. De gezelligheid van het Dorp weegt zwaarder dan het verlangen naar een douche. Al snel blijkt dat het voor de anderen ook een pittige tocht was. Spuien mag, ervaringen worden gedeeld en gerelativeerd. Evalueren is de eerste 24 uur taboe, pas wanneer de ergste emoties zijn gezakt. Beter moment hiervoor is na een verfrissende duik in het glasheldere water, waarin je je anker zo op de bodem ziet liggen. De nieuwe pick-up-line is dan ook: Zal ik je anker even checken?
Zita6 reacties | plaats reactie
Tjee wat een reis: compleet met wedstrijden! Wat een leven...
Truusje, Nindjiou en Ambatimbe
Het blijft leuk om jullie verhalen te lezen.Jullie hebben wel een geweldige tijd daar.
Nog heel veel vaar plezier.
Doei Tineke
super hoor wat jullie mee maken daar, heel gaaf.
veel plezier nog
groetjes chantal
Lieve Hopjes,
Ik begrijp dat klein maar dapper niet alleen op Finn slaat deze tocht. Petje af voor jullie doorzettingsvermogen. Gelukkig is er een competitie-element ingevoegd, een component die jullie ongetwijfeld nog tot verrassende daden zal stimuleren (maar dat weten jullie natuurlijk zelf allang..). En t spreekwoord 'lest best' is er natuurlijk niet voor niets..
Dikke knuffel,
Michiel
Dit bericht is verwijderd door de beheerder van een blog.
Zijn jullie al begonnen aan een boek over jullie avonturen?