TYCHE

Nog 5 weken

Tijd voor een update; waar zijn we en what's going on. Zita voer naar Sneek, daar lag onze mast nog na het akkefietje van afgelopen najaar. Konden we meteen de kleppen van de motor laten stellen. In verband met de doorvaart hoogte hebben we ook pas daar onze spoiler gemonteerd.

Wat nog niet eens zo heel lang geleden een fraai gelijnd schip was, is nu verworden tot een functioneel drijvend object met een steiger achterop. Zo'n schip waarvan de meeste mensen hopen dat het zsm uit Nederland vertrekt. Nou, wij ook!

Inmiddels zij we verhuisd en kamperen we in een appartement. Geen tassen maar dozen en helft is al naar de opslag. Welke helft? De andere. Mariahoeve, hier staat ons 10 weken flatje. Mariahoeve: een bange blanke bejaarde enclave zonder kans op overleven. Overal bordjes met verboden: uitsluitend voor bewoners. Uitsluiting, daar gaat het hier om. Deze idylle wordt uitsluitend verstoord door de sirenes van Trix d'r escorte of haar diensthelicopter. Er zijn nog 2 soorten die lak hebben aan de bordjes, sterker nog: ze zijn er dol op! De onvermijdelijke Haagse Reigâh en de Ooievaar. Ieder verbodsbord is een potentiële landingsplek voor deze luchtvaart. Er zijn ook wel mensen van onze leeftijd, maar dan op zondag met een bosje bloemen in de hand.

De Tyche is ondertussen happy in Scheveningen. Ze is in feite klaar om te gaan. We voegen nu nog comfort opties toe. De wereldschool heeft een halve kuub geleverd, waar moeten we het laten? Komende weken eens gaan kijken wat er mee gaat en die klok een beetje harder laten werken, als we zijn vertrokken mag hij het weer rustig aan doen.

In de overgang

Na het te water laten van de Tyche, het varen naar Sneek met de jaarclub zijn we voor onze week vakantie ook nog even in een weekendje verhuisd. In de loop van de jaren hebben we een behoorlijke bende verzameld. De dozen met rode stickers naar de opslag, die met blauwe naar het huurhuis. Wat een klus. Gelukkig zijn er genoeg hulptroepen.

Deze vragen echter wel hoe we in vredesnaam aan deze troep komen. Wie verhuist nu een loodzware steen met een fossiel erin? Waarom bewaar ik al die oude brieven en dagboeken? Ik heb de boodschap begrepen, niet meer over nadenken, weg met die zooi. Als ik als laatste de garage leeghaal, ga voortvarend aan de slag. Wanneer ik het puin naar de stortplaats breng, smijt ik zelfs de hoedenplank van de auto weg.

De flat is een prima overgangsfase naar de boot. De kinderen samen op een kamer, elke avond dolle pret. Geen fotolijsten aan de muur, maar mooie kunstwerken van de kinderen. Met deze douche geen zorgen voor een te hoge rekening. De was hangt te drogen op het balkon en elke avond heerlijk huiselijk afwassen. Zo raken de groeven in mijn handen ook eindelijk eens schoon. Na de eerste week uit dozen leven, zijn we aardig op orde. En intussen weer begonnen met inpakken en weggooien.

Zita

Breakie Breakie

Wilt u zich eens een middag kostelijk vermaken? Geen beter vermaak dan leedvermaak, zo'n middag? Hou dan de website van het agentschap telecom in de gaten. Daar kun je lezen wanneer de examens voor de radio-zendamateurs zijn.

Dit is een 2-maal jaarlijks terugkerend ritueel met ongeveer 150 kandidaten en minimaal het dubbele aantal supporters. Beeld je in: een architectonisch gedrocht van een zalencentrum - in Nieuwegein - met daarin 150 ongeschoren types in spijkerbroek en zwart t-shirt, vrijwel allemaal man. Ruikt u het aroma al als u de zaal binnenloopt?

Dit ensemble wordt gecompleteerd met een aantal surveillerende pensionado's die eindelijk weer eens de baas mogen spelen. Aan hoe ze je identiteitsbewijs controleren, kun je zien dat ze de oorlog nog hebben meegemaakt. Als kers in de appelmoes hebben we een dame van het Ministerie als opperhoofd die haar halfjaarlijkse hoogtepunt heeft met de aandacht van de 150 stoppelige mannen m/v.

Na het invullen van de 40 a/b/c-tjes komt de climax. Het verlaten van De Zaal. Je wordt opgewacht door een opdringerige menigte die iedereen dezelfde vraag stelt: "En?" Overal flitsers, camera's en dezelfde soundbites: "A small step for man, a giant leap for mankind". Als u het niet gelooft, kom kijken.

Ik ben er nu ook een. Zo'n visser met elektronica, geboren met een soldeerbout in mijn hand. Mijn vergunning is zeker nog 2 uur zeilen uit Scheveningen geldig, maar daar gaat het niet om. Nu hoor ik erbij..