TYCHE

Andere kanten

Het echte schuren is klaar en daarmee zo langzamerhand de overbelasting van mijn rechterarm. Met links maak ik het kale hout klaar voor de eerste laklaag. Rechterhand op rood, linkerhand op groen. Het balanceren op de boot doet mij denken aan een spelletje Twister. Geen bier maar de dampen van wasbenzine en verf zorgen voor creatieve verruimende posities, zodat ik overal bij kan. Buiten mijn linkerkant heb ik ook andere kanten van mijzelf ontdekt.

Waaronder mijn egocentrische kant. Als een oude man van een paar boten verderop contact probeert te maken, ben ik mijn welopgevoede houding snel kwijt. Doorlopend vuurt hij mompelend allerlei vragen op mij af die hij vervolgens zelf beantwoordt. Hij pocht hoe geweldig hij kan dansen, dat een echt goede schilder een snelle schilder is. Dan vertrouwt hij mij toe hoeveel vriendinnen hij wel niet heeft. Het beleefd knikken, hummen en af en toe een kort antwoord gaan over in volledig negeren. Ik erger mij groen en geel aan deze zelfoverschatte extra belegen Don Juan.

Waarom erger ik mij zo aan deze waarschijnlijk eenzame bejaarde? Waarom ben ik niet wat socialer? Deze man komt aan mijn heilige momenten in afzondering waarin ik voor niets of niemand verantwoordelijk ben. Ik hoef mij alleen maar op mijn klus te concentreren en krijg mijn hoofd intussen heerlijk leeg. Als ik het resultaat bekijk, ga ik voldaan naar huis. Nooit gedacht dat ik het klussen zo leuk zou gaan vinden!

Zita